Mooi is dat ...

een concurrent op de lijn. Gelukkig draagt ze me een goed hart toe dus hoef ik niet echt te vrezen voor mijn positie in dit gezelschap.

Vandaag vertrokken uit A Vilavella Hotel & Spa. Uitzonderlijk goed gevoed maar nog steeds zonder te begrijpen hoe een en ander bedacht was, gefinancierd werd en in bedrijf gehouden. Niettemin, een perfecte plek voor een Peregrino ware het niet dat er ook een prijskaartje aan hangt.

Op onze derde dag lopen we nog steeds in de zon. 's Morgens is de lucht nog koel, we zitten hier op zo'n 1000 m, en dan is een trui of een windstopper welkom maar verder is het heerlijk licht en dat geeft extra kleur aan de vroegbloeiers. Er zijn veel van die bloeiers die wel thuis kunnen brengen maar even zo vaak zien ze er net iets anders uit dan we gewend zijn. Zo is er naast gele brem ook een witte variant en lijkt de dopheide hier gemakkelijk tot een struik van 1,50 tot 1,80 m. uit te kunnen groeien.

Er zijn ook nog plantjes die we helemaal niet kennen en die dus oproepen tot determineren in de avonduren.

Zo zag ik dit plantje eerst aan voor een winterklokje, wat Leoniet overigens betwijfelde. Ze had gelijk bleek later. Meest waarschijnlijk gaat het hier om een exemplaar van de Narcissus Triandrus L.

Aan het eind van die derde dag durf ik al wel te zeggen dat ik dit stuk Camino met afstand mooier vind dan de Camino Portughes vanaf Porto. Natuurlijk kunnen er nog hele etappes door vreselijke industriegebieden volgen, maar het stuk tot nog toe is echt heel mooi.

De etappe tussen A Vilavella en A Gudi[nj]a gaat langs O Perreiro en O Canizo.

Na O Pereiro volgt een totaal ander stuk van de camino. Voor een groot deel lopen we over een soort hoogvlakte met hier en daar grote boulders en veel hei en brem. Ik heb geprobeerd het in een panorama foto te vangen maar het is moeilijk zo'n ruimte te vangen.

Na dit mooie gebied zijn we snel in O Canizo. Net voor het begin van de zondagse hoofdmis. Ook in Spanje vergrijst de bevolking, in ieder geval die bevolking die op zondag nog op hun paasbest naar de kerk gaat. Voornamelijk groepjes oudere dames gaan gearmd op weg als de klok voor het begin van de mis luidt. Onderweg begroeten ze wachtende dorpsgenotes, bieden hen een arm tot steun en gaan dan zo, 1 mevrouw breder, weer verder. Wij zien het gebeuren als we van de rand van het dorp met hen mee oplopen naar het centrum. Trouwens niet zonder commentaar en een "Buon Camino" van de dames.

Traditie vraagt dat we in de geest van Corries moeder geen gelegenheid voorbij laten gaan om een kaarsje te branden. Leoniet wil dat ook en zo slaan we dus ook de weg naar de kerk in. De mannen die nog ter kerke gaan vinden we op een bankje in de zon. tegenover de kerk.

Wij vlug naar binnen om voordat de mis begint onze kaarsjes opgestart te hebben. Gelukkig kan dat snel gaan want tegenwoordig zijn de kaarsjes in LED uitvoering en worden ze automatisch gestart na het ingooien van het gepast bedrag. Op dit moment in de route doet 1 kaarsje, 3 dagen "brand"duur zo'n 50 eurocent. Voor 1 euro krijg je 2 kaarsjes, voor 2 euro 4. Uit wat we onderweg gezien hebben schatten we in dat de prijs gaandeweg stijgt. Hoe dichter bij Santiago hoe hoger de prijs  ( we nemen opdrachten aan, geinteresseerden zenden we graag de voorwaarden toe).

Na kerkbezoek en nog meer goede wensen van laatkomers bij de kerk gaan we verder naar a Gudi[nj]a. Dat gaat heel vlot en zo zijn we om 13:00 uur al op ons logeeradres hotel Bruma.

Dan maar zondagsrust nemen en blog onderhoud doen.