Madrid, en dan ...

aangekomen in Madrid bleek ons gesternte nog steeds van onberispelijke kwaliteit.

De bagage kwam binnen een minuut of 10 op de band en we stonden in een oogwenk buiten op de standplaats van de taxi's. De volgende etappe in onze reis naar het beginpunt Puebla de Sanabria was namelijk per trein vanaf station Chamartin en een taxi tussen vliegveld en station gold op de internetfora als de beste keus.

Dat bleek ook zeker zo te zijn. Voor 30 euro waren we in een kwartier op Estacion Chamartin, waar ... het grote wachten opnieuw begon. Deze keer konden we dat gelukkig veraangenamen door gelijk te lunchen. Dat beviel wel zoals jullie zien

Om 14.757 was het dan eindelijk zover. We mochten de Spaanse HSL in om aan het laatste deel van onze aanloop te beginnen. Die Spaanse HSL daar is nog wel een dingetje mee. Na aanvankelijk de eerste 300 km richting Puebla de Sanabria in 2 uur afgelegd te hebben gingen we namelijk voor de laatste 70 km over op  een enkelsporig pittoresk traject en slingerde de HSL zich als een echt smalspoorboemeltje langs heuvels en door dalen. Als kers op de taart  gingen we ook nog stilstaan om de tegemoetkomende HSL te laten passeren. Als daar geen staatssecretaris op sneuvelt?Uiteindelijk stonden we (op tijd, dat weer wel) dan toch op Puebla de Sanabria Centraal. (Daar is ook een foto van waar ik leuk op sta maar die is door een van mijn reisgenoten met een veto geblokkeerd.)

Hotel Victoria bereiken we daarna te voet. Oudhollandse zuinigheid vermengd met de wens om eindelijk eens een stukje te bewegen had ons er toe gebracht de laatste 900 meter van het station naar onze eerste overnachtingsplaats te voet af te leggen. Best nog wel een end, 900 meter in een bergdorp met een rolkoffer.

Nou ja, we kwamen op mijn gps steeds dichterbij en het ging als snel bergaf dus het enige risico wat we liepen was dat we rolkoffers zonder wieltjes over zouden houden.

Ingecheckt bij Hotel Victoria, mooie ruime kamers, vrijwel nieuw. Snel doornaar de belendende bar voor een welverdiende verfrissing. 

Daarna een kort wandelingetje naar de kerk, alvast het begin van onze Camino verkennen, een hapje eten, dit stukje typen en snel naar bed. 

Morgen meer,

Hein