Lang verhaal kort ...

dat, vond ik, doet tekort aan de gebeurtenis van gister.

Ik schreef het zo omdat de reddingsacties van foto's etc. zoveel tijd gevraagd hadden dat ik, om nog op een enigszins fatsoenlijke tijd aan mijn welverdiende slaap te beginnen, het hele verhaal moest afkappen.

Want ja, zal een oplettend lezer zich afvragen, hoe komen nou plotseling die gsm en dat fototoestel in het water? D

Om dat duidelijk te maken kom ik er vandaag nog even op terug.

Nadat Leoniet en ik elkaar zo onfortuinlijk in de beek gevonden hadden was wel duidelijk dat de door mij gekozen route over de stenen voor verdere pogingen om de overkant te bereiken afviel.

Mijn ega was daarop verder stroompowaarts gaan zoeken naar een deel van de beek dat haar kalmer, en zo doorwaadbaarder, voorkwam. (ik wil daar in kleinere kring nog wel met belangstellenden over van gedachten wisselen maar voor dit blog blijft het hierbij).

Na zorgvuldige inspectie van de uitgekozen plek liet ik me dan ook (ik was toch al tot het middel nat) in het water zakken. Met de rug tegen een stevig rotsblok (mijn rugzak hoog en droog daarop), kon ik zo de dames steun bieden bij het overbruggen van het stroomgat tussen  mijn rotsblok en de veilige overkant. Dat laatste ging, behoudens wat ongeremde uitroepen bij het tewater gaan, eigenlijk zo voortvarend dat ik in mijn ethousiasme voor mijn eigen goede werk de uitgestoken hand om mijn rugzak aan te nemen negeerde. Heroischer leek het me hem met een grote zwaai naar de overkant te gooien. Ik was alleen jammer genoeg vergeten om het zakje met daarin telefoon en gsm dicht te ritsen. Vanaf mijn, relatief comfortabele, plek tegen de rotsblok zag ik mijn rugzak door de lucht zeilen en op de andere oever tot rust komen. Direct daarop gleden achtereenvolgens camera, duidelijk herkenbaar, en nog iets anders in de daar ongeveer 40 cm diepe beek.

Snel waadde ik naar de overkant en grabbelde de goed herkenbare zilverkleurige IXUS 7 uit het water. Maar dat andere ding, waarschijnlijk mijn telefoon, dat was in het zwarte mapje in het voordurend golvend water een stuk lastiger te lokaliseren. Met wat rondvoelen op de grindbodem vond ik die ook nog.

 Voor zover het hele verhaal.

Hoe staat het nu met telefoon en camera?

Ondanks alle consternatie lijkt de schade mee te vallen. De gsm functioneert gewoon. Er zaten wel spoortjes water in, maar na die droog gemaakt te hebben en een nachtje alles open te hebben laten liggen werkt hij weer als voorheen.

De camera is een ander verhaal. Die leek het te doen maar toen ik vanmorgen mijn eerste foto's maakte vertoonden ze alleen maar mist. Condens overal. Ik wacht maar af hoe de IXUS er uiteindelijk uit gaat komen. Om in ieder geval 1 van mijn volgers gerust te stellen: ik had nog geen nieuw toestel gekocht. Toch bedankt voor de geste met de verzekeringspapieren.