Een beetje koud!!

We hebben een prachtige wandeldag achter de rug. Na vanochtend door de gastvrouw gedag gekust te zijn, konden we vertrekken. Deze keer met lange broek aan en regenjas/poncho in de rugzak. En dat was niet voor niks. Het was echt fris, zo'n 13 graden. Dus geen polo-weer. Dat begint voor Hein bij 15 graden, voor mij mag het nog wat meer zijn. De omgeving was opnieuw heel mooi. Anders dan gisteren, maar ik kan niet goed aangeven wat er dan anders was. Na ongeveer 6 km. kwamen we langs een huisje, waar een pensionado koffie voor ons zette en waar we een stempel konden zetten in ons Santiago-paspoort. Buiten stond een heel grote ton, die ver boven Leoniet en mij uitstak. Ik  hoefde alleen mar te vragen waar deze voor had gediend en de meneer begon te vertellen. Het was een oud wijnvat, waarin zijn grootvader nog wijn had gemaakt. De manden, die op de ruggen van de plakkers hingen, lagen er ook. De meneer was in dit piepkleine dorpje geboren en als kind met zijn ouders naar Madrid verhuisd. Nu na zijn pensioen was hij teruggekeerd in het huis van zijn opa. Hij genoot van het samenzijn met vrienden, het samen eten en drinken en het verzorgen van de langskomende pelgrims.  Natuurlijk was er geen vaste prijs voor de koffie, maar kon je weer geven wat je wilde of kon. Prachtig vind ik dat. Flesjes water mogen we regelmatig niet betalen, want ' water kost niets'. En dat terwijl het overduidelijk is, dat de mensen echt niet rijk zijn. Leerzame momenten zijn dat.                                                                                                                     In de regen moesten we stevig klimmen. En waar gisteravond een mede-pelgrim nog opmerkte dat ik klom als een gazelle, voelde dit vandaag tijdens de klim echt niet zo. Maar aangekomen op de top is de vermoeidheid ook heel snel weer over en kunnen we met frisse moed weer verder. We komen steeds meer pelgrims tegen of beter gezegd we lopen er steeds meer voorbij. Als we uiteindelijk Vilar de Barrio binnenlopen, heb ik een déjà vu. Toen we lang  geleden op zondag vanuit Val di Rhemes naar een berghut liepen, liepen we ook in processie. Alleen de badslippers en hoge hakken ontbreken vandaag.       Nu zitten we al weer uren in een bar. Het eten om 21.00 uur is voor Leoniet en mij na een week nog niet gewoon. Voor ons mag het wel iets vroeger, maar dat zit er vandaag niet in.  Gelukkig hebben ze lekkere witte wijn en iets te knabbelen. We komen de tijd wel door!                         De wedstrijd tussen Ajax en Tottenham zal toch wel niet te volgen zijn op ons overnachtingsadres.                                                                                 Tot de volgende keer. Groetjes, Corrie