The male gaze ...

Het blijft intrigeren, 1 man, 2 vrouwen. Niet dat ik er doorlopend op aangesproken wordt, maar een losse opmerking zo hier en daar, een belangstellende vraag of ik misschien met een tweeling op weg ben, een hart onder de riem van een mede Feeter, allemaal signalen dat er mogelijk wel wat haken en ogen aan zitten.

En die zijn er natuurlijk ook beste lezers. Verwacht van mij niet dat ik in deze bijdrage volledig opening van zaken geef. Tenslotte is Santiago nog ver. daarbij is dit stukje natuurlijk een eenzijdige weergave van de feiten. Ongetwijfeld is er ook zoiets als de " female gaze" en wordt daar misschien ook nog vanuit gepubliceerd.

Ok, wat is er speciaal aan mijn positie binnen ons gezelschap. Ik mag:

• voorgaan bij het oversteken van sommige beken
• jampotten voor  de eerste keer openen
• de communicatie doen met huiseigenaren, bartenders en bagagevervoerders
• de panoramafoto's maken
• Foto's bij de berichten plaatsen
• Soms wel soms niet koffers dragen
• De douche komen aanzetten
• Op tijd (goede timing is hier alles) zeggen wie ouder of jonger is

Als je het zo opsomt lijkt het een hele opgave om met 2 vrouwen op stap te zijn. Niets is minder waar. Dat komt natuurlijk ook omdat ik zo langzamerhand natuurlijk ook wel weet hoe de hazen lopen.

Een voorbeeld uit de praktijk:

Gisteren hadden we dat akkefietje met de verkeerd ingeschatte begintijd van de maaltijd. Daardoor, en omdat het er gewoon gezellig was, hadden we geruime tijd in bar Naty doorgebracht. Natuurlijk had ik door de mij toebedeelde taak: het doen van bestellingen in de loop van die uren een goed contact gekregen. Sandra, zo heet de barvrouw, was gewend geraakt aan mijn versie van het Spaans en dus kwamen de bestellingen snel en foutloos door. Een glimlach doet wonderen bij taalproblemen en wij wisselden er zodoende meerdere uit. Argeloos ging ik op in mijn werk tot plotseling het gesprek het voorkomen van de barvrouw tot onderwerp kreeg. Jaren gelegen had ik de tekenen misverstaan en genegeerd maar die tijd is voorbij. Ik wist ... het is mooi geweest hier. Tijd om te verkassen. Geluk bij een ongeluk, daardoor kwamen we nog voor negen bij het restaurant en konden de chef nog uit de wegrijdende auto verordonneerd worden. Dag volledig gered.

PS 1: De stijlfiguur om in de ik-vorm te schrijven en daarbij jezelf positieve eigenschappen toe te dichten heb ik kortgeleden in het clubblad gebruikt zien worden. Heel inspirerend!

PS 2: Lees dit stukje snel. Mogelijk haalt het de ochtend niet.