Waaraan denk je zoal ...
14 mei 2019 - A Ponte Ulla, Spanje
als pelgrim heb je natuurlijk veel tijd om te denken. Vanzelfsprekend neem je het landschap in je op, de oude boerderijen, het leven van de mensen die hun veldjes inplanten, hun dieren in of uit de stal halen, de vogels die je hoort, soms ook ziet, de bloemen de planten. De historie van de Camino en alle mensen die je voorgingen in al die jaren.
Veel van die gedachten vallen je soms in, waar vandaan? waarom? Niemand die het weet. Sommige gedachten gaan over de diepere zin van het leven, andere over meer aardse zaken. Vandaag, ik geef het toe, was het wel heel platvloers, het ging namelijk om de daling in het aantal geopende pagina's van onze blog. Al een paar dagen is er sprake van een teruggang. En voor dat dat 7 dagen op rij zo is (ik weet uit een vorig leven dat er in zo'n geval dan met beter dan 99,5% zekerheid gesproken kan worden van een dalende trend). Voor dat dus gebeurt is het noodzakelijk stil te staan bij de vraag: " Wil ik er wat aan doen?" En zo ja: "Wat dan?"
Nu was die eerste vraag natuurlijk gemakkelijk te beantwoorden met nee. Waarom zou ik. Onze reis is bijna ten einde en de blog dus ook.
Die tweede vraag bleef echter toch hangen. Wat te doen ??
Meer foto's van de heerlijke wandelomgeving?
Of een recept van een plaatselijke lekkernij? Toevallig kwamen we vandaag voorbij een Pulpo proeverij. De voorbereidingen: Pulpo spoelen, uitwringen en koken gebeuren gewoon op straat.
Dat leek het me allemaal niet te zijn. Misschien zou wat meer aandacht voor de historie van deze Camino, ook wel de Camino Mozarabe genoemd naar de het christelijk volksdeel van El Andalus (Spanje onder moslim regering van grofweg de 9e tot de 15e eeuw). Zeker interessant, maar meer iets voor een volgende keer met meer voorbereiding.
Nee, aan deze blog gaat niet veel meer veranderen qua toon en onderwerpen. De etappe van vandaag gaf daar ook weinig aanleiding toe. Prachtig weer en grotendeels landweggetjes en bospaadjes. Nog wel hier en daar wat water maar geen avonturen meer voor ons. Een gewone wandeldag van dik 20 km. Van Slleda naar Ponte Ulla.
Santiago komt dichter bij en dat werpt zijn schaduw vooruit. We zijn al een beetje aan het afremmen, bezig met de volgende week, als alles weer gewoon gaat zijn.
Hopen natuurlijk wel dat de restauratie niet inhoudt dat we de kathedraal niet in kunnen. Hopen tegen beter weten in dat misschien het vat voor ons toch nog een het schip van de kerk doorzeilt. We gaan het zien en jullie horen ervan.
Grroeten, Hein
Groetjes
Ad